|
| Przykład pięknego żywopłotu |
Żywopłot stanowi zwartą i efektowną przeszkodę zastępującą niekiedy wysokie ogrodzenie. Główną zaletą żywopłotu jest to, że im starszy, tym bardziej staje się zwarty i trudniejszy do pokonania przez zwierzęta i ludzi. Dlatego pod względem trwałości może rywalizować z żywopłotem tylko ogrodzenie betonowe. Warto nadmienić, że żywopłot jest najtańszym ogrodzeniem w czasie zakładania i w eksploatacji. Koszt metra bieżącego żywopłotu dwurzędowego jest 2-3 razy niższy od ogrodzenia z siatki drucianej na słupkach betonowych lub metalowych. Żywopłoty mają także wiele innych zalet, których pozbawione są ogrodzenia martwe": zatrzymują kurz, tłumią hałas, stanowią zasłonę od wiatru i śnieżycy, utrudniają wgląd na teren posesji, dają schronienie małym ptakom itp. Gęsty splot gałęzi i liści żywopłotu doskonale filtruje zanieczyszczone spalinami i kurzem powietrze. Żywopłot może być idealnym uzupełnieniem systemu panelowego, lub kazdego innego systemu.
Stroną ujemną żywopłotu jest to, że w pierwszych latach nie tylko stanowi przeszkodę, lecz sam także potrzebuje zabezpieczenia przed niszczeniem. Rzeczywistą przeszkodę może stanowić żywopłot dopiero po 5-8 latach, kiedy osiągnie wysokość 1 50-180 cm. Wadą żywopłotu jest to, że zajmuje kilkakrotnie więcej miejsca niż inne ogrodzenia.
Zamierzając założyć żywopłot na glebie jałowej, należy pół roku wcześniej wyznaczyć pas gruntu szerokości jednego metra, przekopać go na głębokość do 50 cm z jednoczesnym usunięciem kłączy chwastów trwałych, kamieni i innych części nieorganicznych. Aby poprawić żyzność gleby, należy zasilić ją obornikiem, torfem lub ziemią kompostową. Czas sadzenia żywopłotu jest zależny od zwięzłości gruntu: na gruntach lekkich rośliny sadzimy jesienią, a na zwięzłych-wiosną.
|
Sadzenie żywopłotu
a - rowek, b - deska zabezpieczająca krawędź rowku przed osuwaniem się, 1 - znaki wskazujące miejsca ustawiania roślin |
Zakładanie żywopłotu rozpoczyna się od napięcia sznura wzdłuż linii wyznaczonej do sadzenia roślin. Następnie przy napiętym sznurze kopie się rowek o głębokości 20-25 cm i takiej szerokości, aby korzenie roślin można było rozłożyć bez zginania. Ścianka rowka od strony sznura powinna być pionowa. Ziemię wykopaną z rowka układa się po przeciwnej stronie sznura, by tworzył się wąski nasyp. Po wykopaniu rowka zdejmuje się sznur i układa wzdłuż brzegu deskę lub łatę z wyznaczonymi odległościami, w jakich mają być sadzone rośliny; deska ta zabezpiecza jednocześnie przed osuwaniem się brzegów rowka. Odstępy między roślinami tworzącymi żywopłot niski powinny wynosić 25-30 cm, przy żywopłocie wysokim - 30-40 cm. Żywopłoty, które nie będą przecinane, sadzi się rzadziej, aby rośliny mogły swobodnie rosnąć.
|
| Zabezpieczenie czasowe młodych roślin żywopłotu |
Sadzić rośliny powinny dwie osoby: jedna przytrzymuje roślinę przy pionowej ściance rowka w miejscu wyznaczonym na desce lub łacie, druga osoba układa korzenie roślin i obsypuje je ziemią z jednoczesnym ugniataniem. W celu zabezpieczenia świeżo posadzonego żywopłotu przed niszczeniem (do czasu wyrośnięcia krzewów) i utrud-nienia wstępu na teren posesji konieczne jest jednocześnie z sadzeniem krzewów ustawienie ogrodzenia czasowego z drutu lub z siatki o dużych oczkach, przymocowanej do kołków . Rośliny w pierwszym roku po założeniu żywopłotu należy podlewać nie często, lecz obficie, tak żeby ziemia przesiąkała wilgocią na głębokość 25-30 cm, była pulchna i wolna od chwastów. |
