Szkło, jako materiał na ogrodzenie, nie ma dużego zastosowania jedynie z braku tradycji. Jak dobrze i praktycznie można za pomocą szkła rozwiązać liczne problemy ogrodzeniowe, wyjaśnią poniższe przykłady. Ogradzanie szkłem działek dużych nie jest korzystne ze względu na znaczny koszt oraz łatwe uszkodzenia mechaniczne Najbardziej kalkuluje się ogrodzenie wykonane w systemie panelowym. Natomiast szkło doskonale nadaje się do grodzenia niewielkich parceli, osłaniając je przed wiatrem i sąsiadami oraz nie zaciemniając. Małe podwórko ogrodzone szkłem jest jasne i wydaje się większe. Szczególnie godne polecenia jest przy zabudowie zwartej, gdzie parcele są małe i wąskie i chcemy odgrodzić się od sąsiadów. Oprócz tego ogrodzenie ze szkła zbrojonego grubego (8 mm) zapewnia izolację akustyczną w stopniu wystarczającym, do wyciszenia głośnego zachowania się sąsiadów (np. słuchających audycji radiowych lub prowadzących głośne rozmowy).
Słupki ogrodzenia szklanego mogą być osadzone w fundamencie z cokołem lub bezpośrednio w gruncie, po uprzednim oprawieniu w bloczki betonowe. Płyty szklane mogą być osadzane między pasami z kątownika umieszczonymi poza licem słupków albo oprawiane w ramy również z kątownika . Wymiary płyt przeznaczonych do szklenia ogrodzeń powinny być mniejsze co najmniej o 8 mm od wymiarów branych w świetle ram lub słupków, między które będą wprawiane. Płyty wstawione w ramy i między pasami opiera się na dwóch podkładkach długości 70-100 mm ułożonych w odległości 1/6 długości podstawy płyty. Podkładki mogą być wykonane z drewna miękkiego lub innego materiału nie starzejącego się. Boki płyt oddzielamy od słupków i ram przekładkami dystansowymi, umieszczając je co 15-20 cm poniżej górnej i dolnej krawędzi płyty. Oprócz tego płyty oddzielamy od metalu elastycznymi przekładkami z gumy lub tworzywa sztucznego. Krawędzie płyt szklanych, zbrojonych siatką z drutu, pokrywamy farbą olejną (emalią) w celu zabezpieczenia drutu przed rdzą, która jest przyczyną pękania szkła. Mocowanie płyt osadzonych w konstrukcji ogrodzenia może być wykonane na całym obwodzie listwami w postaci kątowników odpowiednich wymiarów lub punktowo .
Ogrodzenie z kształtek szklanych wykonuje się, podobnie jak ogrodzenie murowane z cegły, na fundamencie z
cokołem, wzmocnione słupkami. Ze względu na to, że kształtki nie dają się skracać, odległości między słupkami powinny odpowiadać ich wielokrotności. Nie mogą być jednak większe niż 3 m. Do tego systemu ogrodzenia najlepiej nadają się słupki z teowników połączonych ze sobą przewiązkami, ponieważ nie tworzą one mostków termicznych. Z braku profili teowych można użyć płaskownika 5 mm, łącząc płaskownik przewiązkami co 40-50 cm . Nie znaczy to, że ogrodzenie takie nie może mieć słupków murowanych lub betonowych.
Przy malutkich ogrodzenia wersja ze szkła jest alternatywą dla ogrodzenia z siatki. Przed rozpoczęciem układania kształtek części metalowe, które będą osłonięte, należy zabezpieczyć przed korozją. Gładkie powierzchnie kształtek należy powlec emalią i posypać piaskiem Pierwszą warstwę kształtek szklanych ustawiamy na cokole, wzdłuż sznura napiętego między słupkami, na warstwie uprzednio nałożonej zaprawy cementowej. Po ustawieniu warstwy pierwszej i wypełnieniu zaprawą spoin pionowych rozkładamy zaprawę tak, żeby wypełnić spoiny na 8-10 mm, wciskamy w nią zbrojenie i ustawiamy następną warstwę kształtek. Nie należy wmurowywać kształtek uszkodzonych, gdyż mogą szybko ulec zniszczeniu, a wymiana na nowe po zakończeniu murowania jest praktycznie niemożliwa. Wkładki z prętów o średnicy 6-8 mm umieszcza się w każdej spoinie (jeden lub dwa pręty). Górę ogrodzenia można zakończyć żeberkiem betonowym lub kątownikiem ułożonym grzbietem w górę. Żeberka i kątownik mocujemy do muru za pomocą wąsów zakotwionych w spoiny pionowe. Po zakończeniu murowania spoiny wypełniamy kitem i usuwamy zabrudzenia z powierzchni. |
